Vurdular gulum acımadılar vurdular

vurdular gulum acımadılar vurdular
dost bildiklerim huzuruma kıydılar
bir kere dinlemediler bir kere sevmediler
bu yurege katran dokup adını tas duvar koydular
vurdular gulum acımadılar vurdular

yetim degilken ettiler adımı hiçe mal ettiler
senin bu dunyada yerin yok diyip yerimi dar ettiler
tum mirasım yuregimdi onuda zindan ettiler
vurdular gulum acımadılar vurdular

ah cekmeye kalmadı ki mecalim
kime dokunmus benden gayrı soylesin cinnetim
bir karıncayı bile incitmezdi en odun halim
vurdular gulum acımadılar vurdular

adı cıkmıs cellata
acı yok acımak yok vursunlar kursuna
namerdim yardım edersem bir kuluna
arar dururlar simdilerde nerde, eski melegim
vurdular gulum acımadılar vurdular

ozluyorum anam cahilin kucuklugunu
at pesinde top pesinde urktugunu
az da olsa mutlu sevincli gununu
vurdular gulum acımadılar vurdular

ey insanoglu cani dogulmaz olunur
sucu baskasında hep bulunur
gozunde kendi nurlu ovunur
yurekten sevmeyince dogru gormeyince dunyada varlıklı olunur
unutma elbet birgun hak yerinde sorguda adalet bulunur