Vurdular Anam Şiiri - İbrahim Akkaya

Kınalı kuzun dum
Omuzlarda,
En büyük asker,
Onurluydum.
Gururundum annem.
Askere giderken.

Vatan ve millet,
Namussumuz du,
Atatatürk ü sevmiştik
Namussuzları yendiği için
Asker ocağı
Mirasdı bize Ata dan
Ana kucağı gibiydi.

Terör dediler,
Tererüstler dediler
Aldılar elimizi tetikten,
Üstlerine sürdüler..

Yol yok, dağlar pusu
Emir var, gideriz.
Patlıyor bombalar
Bihaberiz hayından.
Düşmüşüz namerdin kucağına.

Ölürsek, şehidiz ya
Biz de öldük pusularda.
Anam.

Adamın biri,
Elini tabutuma koydu,
Beni o bilmediği
Cennete uğurlarken
Anama.
Ne mutlu sana
Oğlun cennete gidiyor dedi.

Halbu ki,
Onun çocukları askere gitmedi.
Çoktaan bu dünya da,
Cenneti yaşıyolardı çünki.

Ahh! anam.
Vurdular beni.

08/09/2015
İbrahim AKKAYA