Vurdular Şiiri - Osman Kaya Malatya

Düşmanla bir oldu kapı komşumuz,
Sinsice pusuda durdular yavrum,
Cihan harbindeydik zordu işimiz,
Bizi sırtımızdan vurdular yavrum.

Moskof çekilince Ağrı’da Van’da,
Bunlarda çeteler kurdu bir yanda,
Kadın çocuk dinlemeyip o anda,
Elini kolunu kırdılar yavrum.

Nankör olan kadir kıymet ne bile,
Baykuş hesap sorar oldu bülbüle,
Yaşadığı yere yaptılar hile,
Nazlı goncamızı derdiler yavrum.

Dokuz yüz on dörtte pusuya yattı,
Binlerce masumu fırına attı,
Kalleşçe atılan hain tokattı,
Zalimler ortamı gerdiler yavrum.

Okullar açarak örgüt kurdular,
Göçenlerin yollarına durdular,
Vatanseverleri tek tek vurdular,
Doğu bölgemize girdiler yavrum.

Ölmeden koydular bizi kabire,
Toplu mezar bulunuyor ha bire,
Rüya belli gerek yoktur tabire,
Bölme hayalleri kurdular yavrum.

Aramızda gezip bilgi kaptılar,
Camiler basacak kadar saptılar,
Ruslar silah verdi eylem yaptılar,
Gaddarca her yanı sardılar yavrum.

Gizli gizli ne kuyular kazdılar,
O yıllarda kudurdular azdılar,
Bazı gazeteler yalan yazdılar,
Yalan sözler ile yordular yavrum.

Muş şehrinde uyarmıştı ulema,
Hainlerse karşı geldi kelama,
Milleti koydular derde eleme,
Kendini yüksekte gördüler yavrum.

Doğu cephesinde görevli paşa,
Der zarar vermeyin uçan bir kuşa,
Onlarsa attılar bizi ataşa,
Kendi köyümüzden sürdüler yavrum.

Barış için çaba verdi ordumuz,
Kalleşlik yapmadı hiç bir ferdimiz,
Kendimizi savunmaktı derdimiz,
Yolumuza ağlar ördüler yavrum.

KAYA der sayfaya yazdım olanı,
Bozguncu olanlar söyler yalanı,
Beslemişiz koynumuzda yılanı,
En sonunda zehir verdiler yavrum.