Göz açıp dünyayı henüz görmeden,
Kader ağlarını ördü neyleyim.
Yaşamın sırrına henüz ermeden,
Enseme tokatı vurdu neyleyim.
Yuvarlanıp geldim gençlik çağına,
Ördüm bir güzele gönül ağını.
Yağdırdı karları gönül dağına,
Ayrılık derdini verdi neyleyim.
Daha on yedi de yabana attı,
Ayrılık derdine gurbeti kattı.
Gönül genç yaşında el sözü tattı,
Derdim dört cihana erdi neyleyim.
Aklım ermez oldu kader işine,
Yıllarca düşürdü ekmek peşine.
Tutuldum talihin kara kışına,
Ömrümce izimi sürdü neyleyim.
Dağlarda kar oldum güneş eritti,
Aktım boz bulanık ümidim yitti.
Eyüp’üm gurbette eridi bitti,
Mutlu musun diye sordu neyleyim?
Eyüp Şahan
Ankara 3.1.2014
Kayıt Tarihi : 18.5.2014 22:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!