Torustların sert rüzgârı,
Vurdu, benim bağrım yanık.
Görülen yaranın azı,
kordu, benim bağrım yanık.
Yaylasında gezer iken,
Battı gönlüme bir diken.
Gördükçe sevda biriken,
Sordu, benim bağrım yanık.
Gördüm kuşlar yuvasında,
Elbistan’ın ovasında.
Gönül kendi davasında,
Sürdü, benim bağrım yanık.
Yüksekte Kaplan Kayası,
Baldan yoğrulmuş mayası.
Dilimde vuslat duası,
Yordu, benim bağrım yanık.
Afşin’imin Beyceğizi,
Elmalık da yârin izi,
Yoncalık sakladı bizi,
Sardı, benim bağrım yanık.
Gül takar güzel saçına,
Çıkar Eyüp yamacına,
Hayatının amacına,
Erdi, benim bağrım yanık,
Eyüp Şahan
Afşin 17.8.1968
Kayıt Tarihi : 26.9.2012 19:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!