Vurasımgeliyor Şiiri - Ahmet Koyuncu

Duman duman oldu yine başım
hiç dinmiyor şu göz yaşım
gönül dağım da bitmez kışım
kendimi yerden yere atasım geliyor

yorgun düştü yine bedenim
soldu gönlüm de dikensiz güllerim
yosun tuttu hep gönül göllerim
kendimi alnımın tam ortasından çekip vurasımgeliyor

hazana erdi gönül bağlarım
yanlızlık fırtınasıyla eser coşarım
dağlar da volkan gibi yanar geçerim
kendimi dipsiz bir kuyuya atasım geliyor

kabuk bağladı yine gönül yaram
sensiz geçen her gün bana haram
seni sevmek mi günahım tek hatam
kendimi dar ağacına asasım geliyor