Vuranda Şiiri - İsmet Aktürk2

Gözlerim yaşlı gönlüm hazan da,
Yanıyor bağrım ateş yananda,
Kıyametler kopar sanki bir anda,
Senin hasretin cana vuranda.

Fırtınalar doldu küçük dünyama,
Hıçkırıklar girdi tatlı rüyama,
Dünyalar bir yana sen bir yana,
Özlemin ateşi kalbe vuranda.

Gözlerim kan ağlar gülü göremem,
Güller kokusunu sensiz denemem,
Sevginden başka bir şey bilemem,
Efkar yüzeyime vurup basarda.

Sen olmayınca bu can ne yapsın?
Dünyanın ateşi bağrımı yaksın,
Dost,düşman varsın yangına baksın,
Bu yalan dünyada sensiz olanda.

Bülbüller gelip güle konarda,
Güller sevgi ile aşka doyarda,
Seni görüyorum orda bir anda,
Hasretin kalbime akıp dolarda.

Sanma bu yangın kalpte sönecek,
Bu alev devranı yanıp dönecek,
Sen görmeyince kimler görecek,
Bu yangın ateşle duman olanda.

Kalmadı ömrümün billahi tadı,
Ruhum bedenimde eder feryadı,
Sen gideli bu can her gün ağladı,
Gözüm sonsuzlağa bakıp duranda.

Özleminle bu can düşerken derde,
Seni görmek isterim her baktığım yerde,
Aramızda sanki sonsuz bir perde,
Bitmeyen geceler zindan olanda.

Neyleyim bir tanem söyle neyleyim,
Zamanım gelmemiş bende öleyim,
Senin toprağına gelip gireyim,
Yaralı bu can ruhumla benden çıkanda.

Ey can sen giderken benden benide aldın,
Gönlümü kalbimi ummana saldım,
Fidan güller gibi rahmana vardı,
Bütün dualarım seninle sual olanda.

Küstüm kaderime hiç güldürmedi,
Dayanırım vur vur dedim öldürmedi,
Ne mekan ne zaman vallahi bildirmedi,
Kervan yüklenecek zaman dolanda.

Ey can neyledi yıllar beni sonsuz acıyla,
Döndürdü zalim felek döndürdü çarkıyla,
Fırlattı tepelere fırlattı kanlı dağlara,
Bu yürek dondu bir tanem dondu buzlar yağanda.