Sanma ki vicdansız seni unuttum
Zalimce sırtımdan vuran sendin sen.
Şu gönlümü anılarla avuttum
Zalimce sırtımdan vuran sendin sen.
İşve ile nazla gönlümü çeldin
Ben hayal kurarken hepsini çaldın
Kapında köleydim sokağa saldın
Zalimce sırtımdan vuran sendin sen.
Maziye dalarak avunuyorum
İçip kadehlere sığınıyorum
Dizime vurarak dövünüyorum
Zalimce sırtımdan vuran sendin sen.
Her zaman senleydim sana yakındım
Seni gözlerimden bile sakındım
Belki dönen diye hergün bakındım
Zalimce sırtımdan vuran sendin sen.
Bana düşen kısmet aşkın karası
Bilende söylemez varsa çaresi
Pekşenim den gitmez gönül yarası
Zalimce sırtımdan vuran sendin sen.
24/01/2011
Ali Pekşen
Dost Kalemlerden
Düşmandan bin beter, vicdansiz cıktın
Sensiz olmaz derken, çok çabuk bıktın
En zayif anımda, dünyami yıktın
Zalimce sırtımdan vuran sendin sen….. G. Ç. “Avşarbabam Benim
Kayıt Tarihi : 24.1.2011 23:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (2)