Vuralım tokmağı, kör davula vuralım!

I.

besmeleyle açılır bedbaht kapılar
sonu olmayacak şükür selamıyla
an olsun duraklamaya fırsat bulamadan
sabırla serilirdi önüne hoş duayla

zanla hüküm bile verilirdi bilmeden
zimmetle işlenmiş suça teşvik misali
itinayla işlenen değersiz cevherden
sökülürdü kaba kuvvet yordamıyla

gel sen böyle düşünme demeyelim
ne söyletir bu dili, ne ağlatır
kime düşmemiş ki gurbetin payı
uzakta olsa bile kanatır yarayı

II.

bir uçağa binerek gelsem yanına
karşılar mısın beni havaalanında
birlikte binsek şu garip hurdaya
götürür müsün sevdanın kapısına
alır mısın beni yosma koynuna

III.

merakla geçiniyor umarsız içim
temel dini bilgilerden bile yoksun
annemin rehberliğinde hiç yaşamadım
sonradan öğrendiğim bildiğim kadarıyla
tüketici hakkımın olduğu kadarıyla

evrenin kabul etmediği bir mesaj bizimkisi
usulsüz bir metod tanınmış düzenime
ya tecvidsiz okuyacaktık hayatı
veya bahşedilmiş zulüm kavramıyla

IV.

adem bile yaklaştığında havvaya
bir irkilme olmuş sakın dokunma
ne olduğunu bende bilmiyorum
uzak duralım n’olur n’olmaz sorma
uzak duralım bundan sakın durma

direksiz bir macera beklemeyelim
dayanağı olsun olmuş olanların
hukuka giriş dilinden bahsediyormuş gibi
anlatmayalım yakın geçmişte kalanları
anlatmayalım davetsiz misafir olanları

V.

eh artık zamanıdır çekip gitmenin
yine götürür müsün beni o hurdayla
dün gece karşıladığın havaalanına
bırakır mısın yalnızlığımla baş başa
yosma koynundan çıkardığın başımla

bir besmele çektik işin başında
kör şeytandan uzak duralım
yine katletti kalp uzvunu
vuralım tokmağı kör davula vuralım..

04.12.2005 21.50