Istanbul Bakirkoy 7Aralik
Bir adam vardı.
Gözleri hep uzaklara bakardı,
sanki geçmişi hâlâ bir yerlerde kanıyordu.
Kimseden bir şey istemezdi,
ama kimseye de kolayca geçit vermezdi.
Gülüşü, öyle rastgele çıkmazdı yüzüne.
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta