Vural Çeliker Şiirleri - Şair Vural Çeliker

Yağmurun yaprakları yakasından silkelediği bir geceydi..
Ansızın gelmiştin..
Dudaklarında kuruluk, yüzünde ince bir tebessüm vardı..
Parmak uçlarında kurumuş bir aşkın son demleri..
Ve kafanda unutamamanın kanlı matemi..
Kendini bir kenarda mı ne bulmuşsun, atılmışsın..

Rüzgarın yaprakları yakasından silkelediği bir geceydi..
Ansızın gelmiştin..
Dudaklarında kuruluk,yüzünde ince bir tebessüm vardı..
Parmak uçlarında kurumuş bir aşkın son demleri..
Ve kafanda unutamamanın kanlı matemi..
Kendini bir kenarda mı ne bulmuşsun,atılmışsın..

Yağmur yağmalı önce,
Sıcak nefesimden soğuk mısralar için..
Sonra rüzgar kucağında bir yaprak ağlamamalı..
Sarmaşıklarla sararmalı sonbahar,
Turnaların gözyaşı olmalı ağlamam..
Sonra buğulu bir camdan akan damlaları saymalıyım,

Avuçların boş kaldığında,
Masum bir dilenci kıvamında;
Ölür tüm yaprakların bir sonbahar sabahında..
Hangisine gitsen fuzulidir artık:
Zira onlar senin değildir artık..
Yapman gereken topraktan almaktır canı

Ne zaman seni düşünsem:
KIZIL bir OK vurur gitarın tellerine..
Gözyaşlarım parçabaşı satılır antikacılar çarşısında..
Bir ağaç kök salar içimde..
Mevsim hazana döner yalnızlık ülkemde..
Ve tutuklanır ömrümün her dönemi; düşünmenin suç olduğu

Bir gemi yanaştı limana sessizce..
Demir attı derinlere, derinden..
Fırtınadan çıkmış; yorgun, bitkin:
Bembeyaz yazılmış adı silinmiş...SAKİN..
Dalgalar her vurduğunda inadına,
Sakin bırakıyordu kendini adınca..

Aynaya baktım uzamış saçlarım;
Hem morarmış gözaltlarım..
Tadı yok eskisi gibi elmanın!
Günler,dünleri özletiyor,
Tüm renkler birbirine giriyor;
Sen bilirsin Doktor:

Sevmiyorum desem; silsem, atsam seni,
Kendimden geçmem lazım ilk önce..
Beni ben yapan ve de
Hayallerimi bezeyen sensin..
Seni silmek, beni silmek demek..
Sensiz olmuyor işte, sensiz yapamıyorum..

Sevdanın adını verdiler; bu soğuk puslu sokağa..
Kaldırımları yeniden bir bir işlediler:
Kelime kelime, mısra mısra..
Tema umutsuzluk olsun dediler
Ve kırdılar tüm sokak lambalarını,
Evleri bir bir siyaha boyadılar..

Kapıldım bir akıntıya istemeden..
Hiç zorlamadım kendimi aslında,
Kıyıdaki dalları tutmak için..
Yine uzatılan ellere ve yardım çağrılarına duyarsız kaldım..
Yardım elleri boş kalanlar, yine elleri gibi boş gözlerle bakıyorlardı bana..
Umutsuzluklarını ve kasvetlerini sezebiliyordum bakışlarından..