Vur Sen Ayşe’m Şiiri - Eyup Şahan

Vur Sen Ayşe’m

Gönül muhtaç olur dosta,
Islak kirpik kara yasta.
Yol ayrılınca makasta,
Hatırla da dur sen Ayşe’m.

Bir dönüp de geriye bak,
Unutuldum ufak ufak.
Gönül gözü gördü ak pak,
Gel hakkını ver sen Ayşe’m.

Erken solar ömür gülü,
Unutursun bu bülbülü.
Çok sevmenin yok ödülü,
Gel halimi gör sen Ayşe’m.

Karın yükü sele biner,
Yaz baharda dere iner.
Eylül olur sular diner,
Bilenlere sor sen Ayşe’m.

Yaprak düşer tane tane,
Kuru bir dal olur hane.
Gönüle olmaz bahane,
Sevdiğim bir tek sen Ayşe’m.

Elbistan’ın ovasında,
Güzellerin yuvasında.
O sevdanın havasında,
Kime oldun yâr sen Ayşe’m?

Erken gittin sen kurtuldun,
Cennette mi makam buldun?
Genç yaşında toprak oldun,
Gel Eyüp’ü vur sen Ayşe’m.

Eyüp Şahan
Afşin 9.9.1988