bir bebegin uykusu kadar
masumdu sevmelerim
bir günaydınla tüm baharlar benimdi
aglarken bile sensizlige
bir bebegin annesinden süt beklemesi gibi masumcaydı
yoklugunda hissebiliyordum
sensizligi terk edilmişligi
çok erkendi daha terk edilmek
prangaları vurmak bu gönüle
yaşatmalıydın bana daha
ilk aşk öpücüklerini
sevmeliydin doyasıya sarmalıydın sıkıca
karları yagdırmadan baharıma
yalancı bahar olmanın vakdi degilki
Kayıt Tarihi : 27.7.2012 20:42:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!