Vur Mehmedim... Şiiri - Seyfeddin Karaho ...

Vur Mehmedim! vur ki; bahtım uyansın.
Tekbir sadaları, arşa dayansın,
Sen ki; çelikleşmiş imansın,
Vur Mehmedim!
Hak için, Allah için, Mazlumlardan yükselen o 'Ah' için.

Sen tarihsin, sen zafersin, sen bayraksın, sen vatansın
Vur Mehmedim! vurki; Dünya utansın.

Hak yerini buluncaya kadar vur! .
Dağlar,taşlar kaynasa kum misali gâvur,
iman dolu göğüs sende, Allah, Allah diyen dil sende,
Hakkın yüce vadi senin,
Vur Mehmedim, vur Mehmedim!

Vur Mehmedim ufkumdaki sis için,
Şehid dedenin kanıyla yoğrulmuş Kıbrıs için..

Ben de gelebilsem nolur,
Dur Mehmedim, dinsin gönlümde hasret, gözlerde yaş...
Güneş nasıl doğar Lefkoşe de?
Güneş nasıl batar Magosada, gör Mehmedim.
Yer gök nasıl titrer, gümbür gümbür Mehmedim..

Elindeki silah değil, Hakkı tutansın,
Vur Mehmedim, vur ki; Dünya utansın.

Vur Mehmedim! üstte mavi gök, altta yağız yer görsün,
Vur Mehmedim! kahpe Yunan er görsün,
Süngünle yazdığın tarih, yeni bir zafer görsün.
Kıbrısım, Bayrağım kadar şanlı,
Alnından al nişanlı, bir meçhul asker görsün.

Bilki sen toprakta değil, kalbimde yatansın,
Vur Mehmedim,vur ki; Dünya utansın.

Beşparmak Dağlarının eteklerinde,
Kıbrıs'ın açan çiçeklerinde sen varsın.
Zulmün beynine, gülle olur yağarsın,
Bir batar,bin doğarsın...

Sen tarihsin, sen zafersin, sen Bayraksın, sen Vatansın
Vur Mehmedim! vurki; Dünya utansın....

(20-Temmuz-1974-Amasya- Kıbrıs barış harekatı için yazılmıştır.)