Vur Kaç Şiiri - Selim Akgün

Gülme bana...
Gücüm yok artık sahte oyunlarına...
Dokunma bana,
Günlük dokunuşlarını atamam yabana

Ben sende bir ben ararken tekrar,
Adı sanı belli olmayan bir şehre gömdürdün benliğimi
Gavur bir ceset ya benimki;
Kimse yıkamadı yıkılan cenazemi...

Çek ellerini elimden
Silme gözyaşlarımı,kendim silerim ben!
Bir umut fidanını daha devirdin bugün
Dokunma!
Ben sensizliği tuz gibi süreceğim yaralarıma...

Çocuk gibi oynadın benimle,
Oysa ne umuttan bebekler büyütmüştüm sana
Hepsi şimdi birer körebe...
Körlükleri; görmemeye yalnızca bir bahane...
İçindeki nuru adına çalmışsın
Şah da sensin vezir de...
Oyununu kur,ancak beni bir daha piyon etme,
Vezirliğini de gözümde rezil etme...