Vur Gitsin Gardaş Şiiri - Sezai Efiloğlu 2

Bir anadan bir babadan doğmuşuk
Mâziyi bir kaşık suda boğmuşuk
Zaman zaman gardaşlıktan soğmuşuk
Fırsât bulmuş iken vur gitsin gardaş.

Boşuna yürekte duman tüter mi
Aramızdaki muhabbet biter mi
İnsan gardaşını öte iter mi
Sende eller gibi vur gitsin gardaş.

Dertlendim kapına gelip oturdum
Bir batman inciri nasıl batırdım
Kirden arınmaya suya yatırdım
Hakîr görüp sende vur gitsin gardaş.

Muhabbet kesildi selâm uzaktan
Eller gülüp geçer oldu mîzahtan
Ağabeyin kurtulamaz tuzaktan
Sende beni boşver vur gitsin gardaş.

Vicdân yapmıyorum çekmemde naza
Kullar azıyorsa hâk belâ yaza
Tamâh eylemedik verilen aza
Çokların yanında vur gitsin gardaş.

Dünyânın vârına meyil etmedim
Hiç bir gardaşımı sefîl etmedim
Sezâî oldumda efil etmedim
Götür mezarıma vur gitsin gardaş.