Vur Emri Şiiri - Mehmed Aksu

Hiç uzatmaya gerek yok lafı.
Her şeyi seninle nasıl da aynı yaşamıştık.
Bir ekmeği, bir bardak suyu
Bir çocuk yüreğinin kocamanlığını paylaşmıştık.
Acılarla olgunlaşarak büyüdük.
Hayatın dikenli yollarında yan yana yürüdük.
Çocuktuk,reşit olduk; on sekiz olduk.
Sonra bir ortanın birimiz sağında, birimiz solunda.
Şimdi karşı karşıya kalsak bir çatışmada.
Silahlarımız birbirimizin şakaklarında
Ve ellerimiz tetikte.
“Vur” emri gelince vuracak mısn be?

(Çanakkale,2000)