Vur çürüsün kabaların Şiiri - Fazıl Çakaler

Haksız olduğnu bile bile,dönebiliyor insan sırtını
Şeytanımı desek yoksa karnındaki kurdumu
Rabbim ve kul, kul ile kul kırmayayım umudunu
Cennet cehennem kendin bul nerde durdu ğunu

Kırılan kalpleri onarmak mucize desek ender
Aklın kıt değilse,kalbinde başlamalı hareketler
Kuran Sünnet olmaz ise devam dır kahbelikler
Şeytandır arkadaşın durmaz yanında melekler

Bana kul hakkıyla gelmeyin,kulak ver ilahi sese
Ağlayan bir çift göz artık su serpmeli yüreklere
Vicdanda kıvılcım yok,ne gerekir küreklere
Çabasıda olmaz zaten ne anlatırsın döneklere

Öz ağlamasa göz ağlamaz”diyen atalarım
Iki elininin arasına koy başını neydi hataların
Diz yetmez dövünmeye vur çürüsün kabaların
Haram karıştırma terlemeli pişip apıç araların

Şefkat merhamet kulelerini etmedikçe inşa
Zalime şafkat etmez derim de,Rabbim haşa
Iş işten geçer de ayağın, gör deyince taşa
Kirpiklerin olmasa ne gerekir o kalem kaşa

Ne dendir bu kuleleri yıkmak senin der din
Öylesine gurur, öylesine kibirin ki senin der in
Bir okadar mağrur öylesine acımasız şerrin
Senden mi miras yapılan seninmi çin seddin

Hayat pamuk ipliğine bağlı yaşantın ķörlük
Dünyaya olan iflah olmaz tamah aç gözlük
Nereden bakarsın Kuranmı yoksa mı sözlük
Makam mevki senin,içeceğim ben çay bir dem lik

Fazıl Çakaler