Yalnızlığımı bağrıma sapladım
Beni sensiz şarkılar öldürdü
İşte böylesine çaresiz kaldım
Dertliler dünyasında
Sen bari yanıma gel, sev beni
Rüzgarlar yine hızını aldı
Eylül akşamlarında.
Ben yine kamburun meyhanesinde içiyorum.
Gözlerim kahverengi dağları parçalıyor
Ellerim kanrevan içinde
Üstelik sokaklarda düşüyorum
Sen bari ellerini uzat, tut beni
Kantranlı duvarlara yazdım adını
Taa uzaklarda martılar bile ağladı
Vazolar gibi kırıldı kalbim
Yeter artık yeter!
Bu kadar acı, ızdırap, günah...
Hiç olmazsa sen bari yanıma gel.
Eğer seni sevmezsem
Avuçlarında bir hançer;
Vur beni...
Vur beni...
Kayıt Tarihi : 23.12.2006 00:01:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!