Vur başını gerçeğe Şiiri - Ömer Çetinkaya

Geçti bu kadar ömrüm,bana hiç danışmadan,
Bin tane hasretim den,birine kavuşmadan

Sanki daha dün gibi,kırk yıl öncesi günüm,
Diyen bilerek demiş,ölümümdür düğünüm.

Cahilliğin nişanı,böyle ayak diremem,
Bunca geçen ömrümün,kıymetini bilmemem.

İki ayna ortasına,durup seyire dalmam,
Dünle yarın ortasında,bu günüm ebed sanmam.

Söyle akıl kârımı,bu Dünya'ya tutulmam,
Ebedii bir sevdanın,akışına kapılmam.

Halbuki kaç kez dedim,konduk ve göçeceğiz,
Bir yoldayız çok uzun, burdan da geçeceğiz.

Değermi söyle bana? bu Dünyayı sevmeğe,
En değerli hazinen tüm buraya vermeğe.

Şu üç günlük ömüre,kırk günlük erzak etmen,
Asıl vatanın olan Ahiretim unutman.

Bilmem ki nasıl denir? hani canım ahmağa,
Boz bulanık sel gibi,baştan kara akmağa.

Bugün var yarın yoksun,bunu unutman niye?
Seni seferber etmiş,kulluğunu bil diye.

Yaramaz çocuk gibi,sen hala oynaş tasın,
Cüssen bağda bahçede,yürek le ataş tasın.

Vur başını gerçeğe,ömür geçmeden uyan,
Mihmandarını bulup,sende Nurlara boyan... 01.01.1992