Vur! Ama Dinle! Şiiri - Burhanettin Akdağ

Yanıyor ateşlerde yüreğim
Dom dom kurşunu mu bu saplanan?
Alev topu bağrım
Delik deşiğim,
Kırık dökük gönül sarayım.

Ne kızıl güllerin rengi
Ne de sessiz gecelerin gizemi
Kâr etmiyor, avutmuyor tesellimi.

Kavruk bozkırlara çalınıyor sevda
Sevmek mi, yanmak mı bunun adı?
Sen karar ver kara vicdanlı
Sanma ki,
Bir kabulleniştir sessizliğim.

Bin kez yansam aşkınla
Bir ömür sevdanla yoğrulsa da yüreğim
Ne sesin yeter, ne de yüreğin.

Âh ile haykırıyor deli gönlüm
İsyanın sayısız yumrukları göğsümde
Kaçan trene yakılan ağıt mı?
Yoksa,
Kaybolan gençliğimin feryadı mı bu?

Hangisini seçsem sonuç aynı
Ben, ben! Ah ben,
Yanmışım ezelden
Tükenmişim yokluğunla.

Ah be vicdansız,
İnat etme dön bana
Bir kez daha konuşalım, gel
Bak,
Seni bekliyor hayallerim
Yarınları soluklanıyor umutlarım.

Seni sana mı bıraksam?
Yoksa gönlüme mi hapsetsem?
Bilmiyorum, bilemiyorum.

Vur!
Vur sevdalı gönlüme, vur!
Vur! Ama dinle! Ne anlatıyorum
O kadar kolaysa vazgeçmek
Bil ki,
Çok daha zor geri dönmek!

Savur sevda yellerini, yok et alevlerimi
Serinlet gözlerindeki çiselerde
Hasretimi
Bağrımdaki volkanı söndür artık.

Yoksa, vur beline sevdanın
Vur gitsin, acıma!

(15.05.2006)