Vur Abalıya Şiiri - Eminnur Acar

Kalmadı dünyanın tadı
Yaşayıp gördüklerimiz yanımıza kar kaldı
Güzel günler çabuk geçti
Zor günler gönüllere mıh çaktı

Bunca savaş bunca emek boşa gitti
Bir deli bir çocuk başa geçti
Ne çok devlet böyle yok olup gitti
Maziye özenenler çamura battı

Düşenin dostu olmaz, her gören vurup geçti
Atiye bak bakacaksan, ileriyi görenler uçtu gitti
Haydi artık koştur deveyi
Aracı olan Marsa yerleşti

Yazık oldu ülkeme, Araba, arabaya peşkeş çekildi
Bu ülke ne çektiyse cahillerden çekti
Atatürk gibi bir dahi bir daha gelir mi?
Bilmem ki!

Kurulmuş düzen yemek üzerine mi?
Kur sofraları, dağıt altın ve gümüşü
Alıştır hazıra, köle etmenin bir yolu da bu
Taraftarın olsun, vur de vursun, öldürsün hatta

Sorumluluk yok, çocuğa ve deliye
Güven mi olur, deliye
Fikir değiştirir, bin kere
Senden alır, komşudan alır, soyar banka

Besler kölelerini, O hayallerini yaşar da
Geriden kalanların vay haline
Bir deli kuyuya taş atarda
Bin akıllı çıkartamaz, sonrada vur abalıya

Çaresiz, olan olur halka
Kişi açsın gözünü ,olmasın kul kula
Sonucunu ödetmesin, milyonlara
Ne demeli,tarihten ders almayanlara