Vragmadan Oyuncaklar Şiiri - Göktu Kara

ağlamayacaktım çünkü
yumuk yumuk ellerimde vragmadan oyuncağım vardı
bir tutam saçı annemin
minik parmaklarımın arasında
bir sevgi baharı
bir şefkat yuvası
incilerle örülmüş gözyaşları
anamın krizantem kokusu

mavi çarşaflarla sarılı bedenime sarılıp
dere kenarlarında bana
kurbağa taklidi yapınca annemin
gülümsemesi arasındaki sesler
oyuncağımdı benim

büyüdüm
serpildim
betiklerle tanışınca tanıdım kendimi
vragmayla tanıştım
dükkanı var idi
her zaman ordaydım
sizlere
çaktırmadan
başta
uyarayım
öğrenince
oyuncakları
abonesi olacaksınız vragmanın
söylemedi demeyin

biri annenizin soluğu
size hayat veren
sizi sevinçle besleyen

diğeri annenizin gözleri
başka hiç bir yerde bulamayacağınız

hani bebekken altına pislediğiniz zaman
hani ağlayıpta aş istediğinizde
hani okul için sabah istemeyerek kalktığınızda yataktan
hani ilk öfkenizi onun üstünde denediğinizde
gözyaşlarıyla hep susan
hani sizi korumak için bir şahin gibi düşmanından
hani babanız size bağırdığında göğsüne bastıran
o oyuncağı anımsadınız mı
o canlı canlı kıpraşan
o yanık bir türkü gibi atan
hani o sizde de olan
oyuncağınız

anneme sevgiler