İyi bir son için sürünen başlangıçlarımla dileniyorum hayattan
Gör kimliksiz dolanan geceleri
Boynumu büküp yürüdüğüm hüzünlü ev yollarında
Dönüşlerde zafersizlik nidaları yolcu ederken geçmişi
Ufacık bir umut, ufacık bir damla bekliyorum filizlenmeye
Hayret ederken sonuma...
Dudaklarımı büküp elinden şekeri düşmüş çocuk suskunluğunda
Yediremiyorum bu yaşımda ağlamayı aşka
Yerleşiyor göğsüme nem, alnıma ter
Direnmeyi öğrendikçe de korkuyor, üstüne yürüyor
Hasta oluyorum sonunda...
24.02.07
Yasemin SezerKayıt Tarihi : 24.2.2007 22:25:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (3)