Vosvos Aşkı Şiiri - Berk Gürel

Seversin vosvos sen de, söylerdin hep.
Hani böyle ufak tepek, içinde de perde.
Görmesinler diye, yaşadığımız onca şeye
Bakmasınlar diye, ağladığın sahnelere.
Bir o tarafa bir bu tarafa iten bir araba,
Ne yoldaş ama..
Kıpkırmızı olmuş gözlerin, eşlik ediyor;
Kısık ses tonuna.

Şimdi ne olacak derken?
Patlıyor egzoz, karışıyor etraf dumana.
Tabi alışmış vosvos varlığına,
Razı olmuyor yokluğuna.
Bence de, gitmesen ha?
Ben bir yandan, vosvos bir yandan;
Tutuyor kollarından.
Yapalım bir şey, etinden kanımdan.