Volkanlar gibi... Şiiri - Talat Özgen

Ben neyim ki senin için
belki bir hiçim sevdiğim için
nerden bileyim yüreğim bilsin
yanarken içim için için..

hayat bitmeyen bir umuttur
nefesle alınan her soluktur
ağlatsada hep yine gülmektir
sevilmesende hiç yine sevmektir..

açılan her pencere bir arayış
kapısını bulmak olsada bir şans
belki de yarınlara bir avans
nerden bileyim etmedikçe benle dans? ..

zamanın kahrı hiç bitmesede
gündüzler geceyi aratmasalarda
yağmurlar yerine doluda yağsa
ben seni unutmam bunu da unutma..

önemli değil kim olduğum
hep seninle varlığım yokluğum
volkanlar gibi ateşle doluyum
sen anlamasanda ben işte buyum...

(Berlin,07.08.2014)