İnsanlar görüyorum
Bedenlerine sığamıyorlar
Cesetler görüyorum
Pis kokuyorlar
Aşk elle tutulamayan tutkudur
Bilirim hep derindedir sevdalar
Hatta bazan o kadar derinleşir ki
Boğulursun o derinlikte
Sen gittin bilinmez bir ikileme
Işığını kaybetmiş her sokak başında
Yıkık dökük talan edilmiş şehirlerde
Ay vururdu geceye
Zırhlı kalelerden
bir ok saplanırdı kalbime
Seni düşünürken
Güneş vururdu pencereye
Atlılar girdi şehirlere
Ferman indi denizlere
Bir muştu ile diz çöküyorum önünde
Gözlerin savaşıdır yüreğimin
Surların kıyısında
Onca zaman oldu
Oturup gözlerinle iki kadeh konuşmayalı
Saçlarını okşayıp dizinde uyumayalı
Sanki asırlar oluyor
Sana seni anlatmayalı
Gülüşünden tutup gözlerine bakmayalı
Seviyorum seni
Ve çok zor söylemesi
ilmek ilmek işliyorum seni
Hecelerimin kıyılarına
Düşünüyorum seni
Ölümlerle tanıştım
Yepyeni hayallere alıştım
Gençliğimin baharında
Sessizliğe karıştım
Sigramı yarıda söndürdüm
Ben kendimi anlatmayı pek sevmem
Anlatsamda incir çekirdeğini doldurmaz zaten
Hayatım mesela iki satırla dolabilir
Yaşantım bir insan yaşını geçmez
Ben konuşmayı pek sevmem
Ey sevda
Eğildim ve diz çöküyorum karşında
Yalvar desen sen şimdi bana
Dua'cı olurum ben sana
Ey huzur-u Aşk
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!