Soğuk yelde kaybettim umutlarımı.
Düşüm üşüdü, buzdu kalemim.
Baharı bekledim aylarca, donakaldı yüzüm.
Buz tuttu başım, kırağı oldu saçım.
Don tuttu yaşım, ruhum sene aldı.
Güneş kibrini, bahar kinini kustu güze.
Şiirlerce yargılandı.
Çığlık attı sessizliği uğultusunda, melankolik sesi yankılandı koridora.
Kış sahiplendi kadim dostunu.
“Dayan,” dedi kış, “intikamım soğuk olacak.”
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!