Cebeci İstasyonunda bir akşam üstü
İncecikten bir yağmur yağıyordu yollara
Yeni baştan yaşıyorduk kaderimizi
Sıcak bir kara sevda
Yüreğimizin başında bağdaş kurup oturmuştu;
Acımsı, buruk.
Devamını Oku
İncecikten bir yağmur yağıyordu yollara
Yeni baştan yaşıyorduk kaderimizi
Sıcak bir kara sevda
Yüreğimizin başında bağdaş kurup oturmuştu;
Acımsı, buruk.
Şairmiş adam şiire adadığı için kendini, kalemi kılıç yerine bir demet kır çiçeğine benzetirmiş. Yasaksızca gezermiş bu şehri ve her köşesine bir mısra karalamış okumaya yüz tutanlar için. Gördüklerini dillendirirmiş yazılarında, okuyanlara yeni bir dünya sunarmış hayallerinin içinden. Sözlerini kaleme nakleder dinlediklerini özete almadan yazarmış. Hiç sıkılmadan yorgun gözleriyle her gün masasına oturup dünyaya bakıp insanların içinden, anlatırmış yine o insanlara kendi gözünden kendi diliyle. ...
