“Üstad-ı Azam’ım Fuzuli’nin ruhuna ithaf olunur.”
“Beni candan usandırdı, cefadan yar usanmaz mı?
Felekler yandı ahımdan, muradım şem-i yanmaz mı? ”
FUZULİ
Onun aşkıyla yanarken, o vicdansız da anmaz mı?
... ve nihayet gelip çattı
Bir dilimi zehir zıkkım
Bir dilimi candan tatlı
Masallarla indi yere
Sebil oldu cümle hikâyelere
Kara kara kazanlarda kaynadi
Devamını Oku
Bir dilimi zehir zıkkım
Bir dilimi candan tatlı
Masallarla indi yere
Sebil oldu cümle hikâyelere
Kara kara kazanlarda kaynadi
Volkan patlar feryadımdan, o gamsız korkup sinmez mi?
İçimde kopan kasırga, yar sahilinde dinmez mi?
HOŞ DİZELER ENGİN YÜREĞİNİZ DAİM OLSUN
ilham olan Fuzuliye...ve sizin o güzelim yüreğinize teşekkürler...tebrikler efendim......
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta