“Üstad-ı Azam’ım Fuzuli’nin ruhuna ithaf olunur.”
“Beni candan usandırdı, cefadan yar usanmaz mı?
Felekler yandı ahımdan, muradım şem-i yanmaz mı? ”
FUZULİ
Onun aşkıyla yanarken, o vicdansız da anmaz mı?
o kadar da önemli değildir bırakıp gitmeler,
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
Devamını Oku
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
Volkan patlar feryadımdan, o gamsız korkup sinmez mi?
İçimde kopan kasırga, yar sahilinde dinmez mi?
HOŞ DİZELER ENGİN YÜREĞİNİZ DAİM OLSUN
ilham olan Fuzuliye...ve sizin o güzelim yüreğinize teşekkürler...tebrikler efendim......
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta