Allah demeli ey güzel kalbim
Nefsine uyup da, öyle boş durma!
Yolda bırakır nefs dediğin
Kalacak gündesin, öyle boş durma!
İlmi talep et sen, sâbırı silâh
Bunca kalabalık zerre sen etmezken
Seni sensiz yaşamak öylesi zor ki...
Ayrılığı hiç bir kalp kabullenmezken
Gönüllü ağırlamak öyle yoruyor ki...
Sen sıkıntı etme ben çeker giderim!
Gönlün benden gidiyor ise..
Hiç veda etmem söz, sükût ederim!
Vedâlar seni de, üzüyor ise..
Bir kaç hâtıra canlanır, kara dut yaprağında!
Yürür üstüme yağmurlar, meramsız...
Dokunaklı bir șiir gibi, düşü-verir her damla!
Bir kara çalıya takılır ruhum zamansız...
Gün-eşi görmek mi, görmeden ölmek mi?
Sükût dili ile konuş benimle.!
Dilin dudağın, hîç yorulmasın.!
Gönlünden geçir bir arada adımı.
Aklında esâmem hîç okunmasın..
Bahçesindesin gecenin,
yorgun bir çiğ tanesi gibi...
Şavkından tanırım ben seni,
yokluğunun her zerresi gibi...
Ne yollar aşındırdım
Kırk yıl bir yalana sarıldım
Maksat ayrı mânâ ayrı darıldı bana
Kırk yıl ayrı toprakla karıldım
Bağım ayrı dağım ayrı darıldı bana
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!