Ölüler de duyabiliyor bizler gibi adın geçen her şarkıyı
Ölüler de koklayabiliyor kokun sindiği her bahçeyi her çınarı
Ölüler de görebiliyor suretinin darbına mahrum kalan her sokağı
Ölüler de seviyor, ölüler de şarkı yazıyor ve hatta ölü de çığlık atıyor
Yaşarken de ölünebiliyor garip bir hazan duygusuna kapılarak
Ardın sıra yaşanıyorken huzurunda hayat ardında kalmıyor; inat
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta