Volkan Baykur Şiirleri - Şair Volkan Baykur

Karanlık çökmüşse yüzüme
Karanlık
Görmezden gel ey yar
Bil ki o karanlığın ardında
Doğacak bir güneş var

Bir gün gelirde
Çürürsem yüreğinde
Sen üzülme
Ne mavi gözlerinde gözlerim
Ne ellerinde ellerim
Kör karanlığında gecenin

Dün fark ettim güzelliğini
Nasıl bir güzellik bu
Nasıl bir alım
Ve ben bu güzelliğe
Nasıl dayanırım.

Bir çiçek mi
Hiç solmasın
Bir dalga mı
Hiç kırılmasın
Bir rüzgar mı
Hiç dinmesin

Gökyüzünde bir beyaz bulut
Üstünde sen varsın
Bazen öylesine uzak
Bazen öylesine yakın
Uzatsam ellerimi
Bilmem ki tutar mısın

Yatağıma uzandım
Bir yorgun günün akşamında
Sen yoksun
Kitaplarım karşımda
Özlemin yanı başımda
Bir kitaba uzandı elim

Vakit: Gecenin bir yarısı
Yer: Küçük bir sahil kasabası
Ben: Elli yaşında tam üç kız babası
Elimde valizim
İçinde birkaç parça eşyam var
Yüzümde yorgunluğu yılların

Seni nasıl sevdim bilsen
Dünyalara değişmem
Yüreğimde sevdan
Sevdan içimde bir can
Can canayım seninle
Aynı bedende

Dalgın yürüyorum
Ankara'nın sokaklarında
Ezbere bilirim pek çoğunu
Bir ömür geçirdim
Bir ömür verdim
Sevdim

Bir kız gördüm
düşümde
deniz gözleri vardı
beyaz elleri
ve saçları
sevda kokan