Yokluğunda varlığın,
Tanrı unutmuş olsa da insanı,
Varolması umuduyla
Yaşamak gibi.
Hakikatim,
Dokunuşlar yok;
Hazin fukaralıklar doğurdu yaşamak
Hazinesiz,özlemlere sarılmak...
Gözlerinden anlaşılıyor adamın,
İçin için,içten içe ağlamak.
Adresinde bulamayınca yaşamı,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!