Milyonlarca yıl öncesi gibi
Sönmüş ve sakin bir yanardağdım
Kendi kendimde ve
Kendi kendimle yaşıyordum
Bazen taşıyor,bazen de coşuyordum
İçerimde ki kor ateşlerle
Kendi kendimi dağlıyordum
Ve içerimden ağlıyordum
Ve sessiz sakin yaşıyordum
Kendimi, kendimden saklıyordum
Ve volkan olduğumu biliyordum
Ama hedefe taşacağımı umuyordum
Ve harekete hazırdım
Bir kıvılcım bekliyordum
Çok yakınlarda diyordum
Ama zamanını bilmiyordum
Birden içerimdeki kor ateş
Alevlendi ve harekete geçti
Sonunda patladım
Seni gördüm parçalandım
Sağa, sola her tarafa saçıldım
Hareketlendim, dışa taştım
Dağları,enginleri aştım
Durulamadım coştum
Sana doğru koştum
Koştum koştum koştum
İçerimde ki kor ateşleri dışarı attım
Ben yanmıştım seni de yaktım
Yaktım mı acaba?
Kalbine kor ateş attım mı acaba
İçerine düştüm mü acaba?
Seni sevdim, sevdim mi acaba?
Sana savruldum, inandın mı acaba?
Sana koştum koştum koştum
Bana ellerini açtın mı acaba?
Sana yalvardım yalvardım
İnandın mı acaba?
Sana taştım taştım ve taştım
Biliyor musun acaba?
Sana şu ulu dağlardan sesleniyorum
Çok uzaklardan sesleniyorum
Duyuyor musun acaba?
Benim halimi görüyor musun acaba?
Bana inanıyor musun acaba?
Söylediklerimi sindiriyor musun acaba?
Sindirebiliyor musun acaba?
İçerine atabiliyor musun acaba?
Sende benim gibi taşabiliyor musun
Bana sevdalanıp coşabiliyor musun?
Sorular sorular ah bu sorular
Cevaplanamayan ve cevapsız
Kalan yüz binlerce soru
Belki bitirebiliriz bu sorunu
Cevapsız bile kalmaz binlerce soru
Selçuk Noyan Ataseven ++
31.05.2013 Cuma
Cevizli/ Kartal
Kayıt Tarihi : 12.10.2013 10:59:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!