Aristo, insanların bilmeye meyli var, diyordu...
bilmeye olan alakam, sizlerden farklıydı.
sıradan bir hayatın kahramanı değildim.
rüzgarın yüzümü yalamasını hissetmek,
ucu bucağı görünmeyen sularda yüzmek,
bir kadınla saatlerce sevişmeyi bilmeliydim...
... ve nihayet gelip çattı
Bir dilimi zehir zıkkım
Bir dilimi candan tatlı
Masallarla indi yere
Sebil oldu cümle hikâyelere
Kara kara kazanlarda kaynadi
Devamını Oku
Bir dilimi zehir zıkkım
Bir dilimi candan tatlı
Masallarla indi yere
Sebil oldu cümle hikâyelere
Kara kara kazanlarda kaynadi
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta