Vodvil... Şiiri - Zeki Arlan

Ve perde açıldığında oyun başlar
Seyirciler
Sahne ve oyuncular
Aynı düzlem

Salona hakim keskin tavırlarıyla başlar
Aktrist
En önde oturan seyircilerin arasında birkaç yosma.
Görüntüde hep aynı fon, her yer kırmızı

Çiçeklerle çevrilmiş sahnenin ön yüzü pırıltılı.
Yerlerde bir avuç toz
Kelimeleri toplayacak yok mu..?
Yüzlerde maske susaklı oyuncular

Müzik sarnıçlardan aşağı,
Aşk nağmelerin de gizli.
Birkaç kesik bakış
Suratlarda aynı ifade, masum vaziyet.! ..

Sürekli tekrarlanan cümleler
Bağrışmalar suskular hiddetli söylem
Bir an duraklamanın ardından.! ..
Aklımdayken söylemeliyim.! öyle güzelsin ki

Rolünü kimseler beceremezdi
Sen gibi oynamaya.
Takıldım gözlerine
Aynı anda dudaklarından dökülen bir tanem.

Vodvil
Birkaç ufak duraksamalar dışında
Olanca akışıyla süregeldi
Şaşıran olmadı lakin
Farkında olmadan bir iki hata

Kimileri alkışlar
Kimilerinde sadece helezan
Sürekli akan zamanın içinde
Kim istemez ki. hep aynı olsun galeyanlar

Tek p e r d e oyun
Yarım kalmış bir hayatın içinde
Ufacık bir ayrıntı da olsa
Konusu belirgin
İçinde malum duygular...

Hiç bitmeyen
Paylaşılamayan
Eskiden beri süregelen
Aşk var

Vodvil..

&

Vodvil anlamı:
’’Tanıma yanılmalarına ve olguların tuhaflığına dayanan kaba çizgili güldürü türü.
Çok çapraşık, iç içe geçmiş dolantılar dizisinden oluşan oyun çeşidi. Yanlış anlamalar, yanılmalarla sürüp giden, bir noktada arapsaçına dönen durum, sonunda mutlu bir çözüme ulaşır. Salon güldürüsü, bulvar güldürüsü, hafif güldürü denilen çeşitler de gerçekte birer vodvilden başka bir şey değildir. ’’