Vız Geliyor
Vız geliyor, bu dünyada yaşaman.
Vallahi, sen cennet’e koşaman.
Bu gidişle, sıratı aşaman,
Düz yolda, ayağın kayar, insan.
Nefisle, şeytanı bir bağlarsın.
Güçlüyüm diye, hüküm sağlarsın.
Azrail’i görünce, ağlarsın.
Ne oldu, senin güler yüzüne, insan.
Hiç duymadın mı, burdan gideni.
Kimse uyandırmadı mı, seni.
Giyersen, cepsiz beyaz kefeni,
Leht ağacında, uyanın insan.
Kendi kendine otur, hesap ver.
Sofranı getir, Allah için ser.
Yiyen insan, ya Rab’bi şükür der.
Şükürlerle, Hak’ka varın insan.
Gönlümüz ister, Cennet’e girmek.
Mis gibi, kokan gülleri sarmak,
Ordadır, Abu-hayattan ırmak.
Paksoy’umda, içmek ister, insan.
Kayıt Tarihi : 7.6.2012 09:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!