Vız Gelir Şiiri - İbrahim Karaçay

Dünyanın malına güvenip, kanma,
Gözün doymaz, bunca nimet az gelir,
Mal, mülk ile insan olunur sanma,
İnsan olmak için önce öz gelir.

Güvenme servete, bakma varına,
Çıkmak nasip olur, olmaz yarına,
Eğer layık isen hakkın nuruna,
Cehennem ateşi, sana buz gelir.

Gençliğini bir şey sanma boşuna,
Sen bir kulsun çok iş gelir başına,
Dört mevsim var, döner peşi peşine,
Bir bakarsın bahar geçer, güz gelir.

Dostunu iyi seç, kötüyü bırak,
Yalandan, riyadan ırak dur ırak,
Aklından çıkmasın ebedi durak,
Ahirete, böyle sağlam koz, gelir.

Kimisi hükümdar, sultandı güya
Gün gelince biter, bu tatlı rüya,
Veda eder iken fani dünyaya
Peşin sıra üç beş metre bez gelir.

Karaçay, Rabbini sakın unutma,
Üç günlük ömrün var, kötü yol tutma,
Helal ile yetin, haramı yutma,
Bundan öte, ölüm sana vız gelir.

10.05.2001
İbrahim Karaçay