Viyolonsel çalar Boztepe’nin kucağında
cam göbeği liman
üfler tellerinin huşusuna vapur dumanının
maviliklerde kaybolan soluğu
bir kız iner ebemkuşağının nazından
Yüreği ağzında bir çocuk
Gibi alırken kalemi elime
Beceriksiz, acemi ve olasıya
Yapayalnızım her defasında
Bu sonuncu olsun diyorum
Devamını Oku
Gibi alırken kalemi elime
Beceriksiz, acemi ve olasıya
Yapayalnızım her defasında
Bu sonuncu olsun diyorum
'oysa eskiden böyle miydiydik biz
yosun kokardı göğüslerin
Boztepe'nin mor akşamlarına yayılan
efsununda teninin '
Yosun kokusuna karıştı aşk...
Sevgili şair kardeşim ne güzel yazmış yine...
Gönülden kutlarım...
Her zaman yolumuz düşmez bildiğimiz coğrafyalara.Yerimizde çivilenir kalırız kalmasına da bir başka çivi de yüreğimize saplanır.
Hep demişimdir yerlerin,kentlerin yaşamımızda ayrık yerlerinin olduğunu.
Bu kez de öyle oluyor ve bu kez de BOZTEPE bir hezen çivisi gibi saplanıyor Filiz'in yüreğine.
Şiir,duygusal geçişlerini ,Şair'in kalemini kontrolsüz bırakacak kadar kendinden geçerek ilerliyor.Bu ilerleyiş içinde 'Evet,buraların yaşamı böyledir ve buraların insanları bu görkeme,bu güzelliğe tabidir...''detirttiriyor insana.
Sadece viyolonselden mi kaynaklanıyor bu çığlıklar? Zaman sonra belleğimizden uyandırdığımız bu anıların kendilerine özgü ritm içinde dansını sürdürken onları tınısının cazibesine kilitleyen başka enstrümanların da olabileceğini düşünüyorum.
Mavinin her türlüsünün kendi dokusunu havaya,denize yapıştırdığı böyle bir atmosferde yaşamak ve zaman sonra anılarımızın içinden uyanarak oralara yeniden düşsel yolculuklara çıkmak ancak şairlere özgü bir eylemliliktir.
Filiz yer yer bu yolculuklara çıkıyor/okurlarını da davetliyor.
Gecenin son şiirini Kardeşim'den okumanın hem ayrıcalığıyla hem keyfiyle.
Kutluyorum.
Nicelerine.Erdemle.
su gibi aktı gitti..çok güzel...tebrik ve sevgiler.
Duygularını şiirlerin mısralarına tam bir sanatkâr titizliğinde nakış nakış işleyen üretken bir kalem. Geçmişe özlem hiç bitmiyor şiirlerin temasında ve okuyucuyu kelimelerin ruhu ile aynı özleme taşıyıp seyahat ettiriyor.
Yüreğinize sağlık, kaleminize kuvvet ve bereket olsun Filiz Hanım... Dua ile...
İnsan sesine en yakın enstrümanın keman olduğunu duymuştum bir zamanlar.Viyolonsel de onun daha gür olanı zannediyorum.Bu noktadan hareketle şöyle düşünüyorum.İnsan çığlıklarına o denli duyarsız olduk ki,Değerli Hanımefendi çığlıklarını viyolonsele seslendirtti.Kutluyorum Değerli Hanımefendi'yi.
çok güzel bir şiir kutlarım saygılarımla
Cok güzel ve Manidardi.. saygilar.
Şiirlerini okurken, kendimizi doğanın kucağında hissederdik çiçeklerin rengarenk kokuları arasında. Bu kez bu doğa harikasına viyolonsel eşliğinde resital eklenmiş. Ruhum ve gönlüm epey dinlendi dizelerinle. Yüreğine sağlık.
İnsan büyümeye görsün, değişir dünyanın rengi. Önce göz yanılgısı sanır, açar-kapar. Değişmez. Bir defa gerçeğe açılan göz. Sevgiyle kutluyorum sevgili Filiz hanım.
Kutluyorum
bu şiirinizi
Filiz hanım,
selam ve
hürmetle...
Bu şiir ile ilgili 40 tane yorum bulunmakta