beyazdı gömleğim
beyazdı ceketim
ayakkabım
çorabım
kravatım,
jöleliydi saçlarım
en güzel losyonumu sürmüştüm,
şehirde
karaydı
hüzünlüydü
yüreğim.
şimdi sen
'öylece bana gelecek' diyorsundur
şimdi
uzun
kara
saçların
boydan boya
avuçlarımda,
bir su gibi akıverecek, sanıyorsundur
şimdi
yerinde duramıyorsundur…
…
gelmeyecektim
gel
me
ye
cek
tim! ..
beyazdı ya ceketim,
vitrin camlarında bir göreyim
dedim…
geldimse, seninleysem
bir kuş gibi yüreğim
sığmıyorsa kabına,
borçlusun
borçluyum
vitrindeki o şiir kitabına.
Kayıt Tarihi : 29.12.2012 20:46:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ahmet Balkı](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/12/29/vitrin-camlari.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!