Vitrinim sonuçsuz tutkularımın yap boz tahtasına dönüşmüştü bir kere
Sorunum ezilen yaramın mukavelesinin sonsuzluğa açık olmasıydı
Oysa eksilmeyen azizem, bitmeyen bestemdin, düşen alemse konçertonun es’i
Aşk
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta