Vıtrın Şiiri - Deniz Sarıkaya

Vitrin önünde insanlar, camekanlar, lamekanlar,
Yedikleri, içtikleriyle müktedir.
Özçekim, storyleri ile bahtiyarlar.
Sevgi mübadalede diyor biri.
Elinde bir gazete, eski zamanlardan kalan,
Koşturup yarıyor sokak ortasını.
Köşe başında,
Bir parya,
Paltosu, başkasının sırtında.
Oysaki heyhat!
Ne kendisi için olabildi,
Ne de kendinde!
Bir simülasyon ki bu,
Ne müphem birşey.
Ne müphem kavramlar,
Aşklar, yalanlar, dolanlar.
Kentin bir ucundan, bir ucuna
Gerilmiş bir ip gibi hersey.
Üstünde akrobatlar,
Arayışı bitimsiz lümpenler,
Palyaçolar, polyannalar.
Vitrin önünde insanlar.
Camekanlar, lamekanlar.
Tebessümde mistifike acılar.
Manüplasyon da düşler, hayaller!
Eski olan ise haraç mezat,
Gerisi fuzuli bir teferruat.