Vışş Şiiri - Hayrettin Taylan

dinlemekteyim içimin sızısını sazlar ile sözler arasında
özümün hevesinde açılan çiçeğin kokusuna sindi özlemin
yangınların öğretiyor yalnızlığı
soğuk düşler cenderesinde volta atıyor sensizlik
ben seni istiyor

benden gidişin kitabı yakıldı diye
yaramın suları dinene kadar din değiştirme sakın
Islanmış günahlarım var diye kutsi aşkhanemizi yakma sakın
Frenk güzelinin okuduğu sonelerin raksında bırakma sakın
Zaten uçmaya şifrelenmiş erkek modeliyim
Modelisti yok bu gecelerin
Sakınlarımı sakın can meleğim

içimde mahrem kalan arzuların mahreç kalıbı ol
sana rubailer yazayım şarabın arap’ı olarak
alevin lavlarımla kardeş olsun
firari düşlerim
biteyim özlem yanardağlarında
gideyim sana
kendimde kalayım böylece

isterik bir isteğin ayininde ayna tut ruhuma
biraz kendini tara ahular aşka kırıtırken
yüzyıllık vuslatlarımın kapısını aç gönül dilinle
okun yarlığınla sevi kitabımdan
hece hece soy beni gecelerden
iniltilerinle vazgeçilmezlerimi doyur hayattan
biraz da bu halime aşk iğnesi vur
acısın sen,yerim
kanasın sen yarim

yorulmuş bir ruhun perdelerini kapat
kimse görmesin öpücük oynumuzu
biraz de beni öp kediler martı temizlerken
sokulsun kayıplarıma can sıcağın
karışalım, kavuşmanın ummanına
yıka beni senden
çoğalsın aşk
artsın arkaik düşlerin buhuru
aşk ve yangından sonra yağsın yağmur
ancak öyle temizlenir gecemiz

gül olarak solduğun bensiz kenti yakayım
külüne kul olayım öz beni bulmak adına
anlatayım seherde bülbül ötüşünde sonsuz sevgimi
aşk olayım yar ile yaram ömrümü tüketirken
biriktireyim bir günleri
yarın gelir yarim diye