Vişne Tadı Şiiri - Özge Özgen

Şimdi bende herkes gibi üç ilmekle, beş
ağrıyı örmeye başlıyorum.
Zincirler kısa gelse, hayat çekiyorum, biraz vişne tadı veriyorum gülüşlerime..
Aslında olacak iş değil
Bazen hayatı tadında bırakmak gerek.
Bazen de olası bir yağmurda ıslanmak istiyorum.
Örneğin ;
Uzun mesafelere bir yürek dolusu kaktüs eklesem,
Sana sesimle sarılabilir miyim diye bekliyorum.
Papatyaları sevmiyorum artık desem,
Şu cam şişeye ruhumu diksem,
Karanfil açarmıyım..