Vişne Renkli Akşamüstleri Şiiri - Savaş ...

Sokak lambasının altında durdum.
Kollarımı yana açarak başımı kaldırdım.

Perdeyi aralayıp gizliden bakan,
sonra kendini fark ettirdiğini düşünerek
hızlıca perdeyi geri kapatan sevdalılar gibi
birer birer yanıp sönmeye başladı yıldızlar.
Sensizliğin düşürdüğü halimi izler gibi.
Ne benim hakkımda aralarında fısıldaşan yıldızlara
ne de deliymişim gibi bakan insanlara aldırmadım.

Sen dışında yanaklarımı okşayan
rüzgâr kadar beni anlayan olmadı.

Karanlık geceler sardı etrafımı.
Sen gidince, güneş küstü, ay karardı.

Akşamlar kızıl, kıyamet.
Vişne renkli akşamüstleri.