Vişne Ağacı Şiiri - Halise Beydilli

Ben çok müzik dinledim tanrım
Huzurlu şarkıların tınılarını
İp yapıp sarkıttım boynuma
Kalp huzurun içinde de ölebilir

Ben çok bahçe suladım tanrım
Vişne ağacından astım kendimi
Arılar beni itebilsin
İtebilsin diye çok bal kustum avuçlarıma o ballarla yaladılar beni

Ben çok insandan geçtim tanrım
Hepsinden nefret topladım
Beni yakan nefretim onların da vicdanını sızdırınca
Aşağıladılar beni
Güzelliklerimi alıp
Zalim dediler bana

Ben çok hayattan geçtim tanrım
Kalbimse birçok canavardan
Zalim muamelesi görmek üzdü onu
-bu aramızda kalsın-

İnsan mutlu olsa bile huzurlu olmayabilirmiş
Bu hepsi
Yıkıcı bir gerçek
Önyargıyı seven insanlar bunlar tanrım
Birini yargılamadan sevmeleri hep korkuttu beni
Kalpleri yoktu ama
Sevilmeyeceksin demeleri bundandı sanırım
Vişne ağaçları vardı ama....