Yeter ki akıl aşkın yaşattıklarını silmesin derdi dedem,
devam eder, visal ölüm ile eşit diye söylenirdi geçmişten söz ederken..
Diğerlerin de,
Onlar da gördüklerimse, hayatı bir kaç sarhoş kafasından naralar..
Matematiksel bir ölüm için değil, aşk için küçük hesaplar büyük acılar..
Bi perşembe gecesi,
püsküllü saçlarıyla bacaklarını yere çarparak yürüyen bir kadın yaklaştı yanıma ağır adımlarla, dudakları gözlerine konuşur gibi,
Şöyle dedi 'Yürüyordum, sanki caddeler ıslanıyordu'
kahkahası ardından biz heryerdeyiz sağında solunda şu an karşında ve karşımda..
Bir öykülemenin sonu daha öğretildiği gibi bitmedi..
Geriye ise içime çektiğim helyum gazının etkisi,
Kayıt Tarihi : 11.12.2020 22:51:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!