Virüsçük Şiiri - Çetin Örnek

yalnızlığımı ittiler kalem ucuyla
özlem salgınım sönümlendi

kilit'siz çerçevenin resminden çıktı g'öz yaşları
benliğimin dağınıktı sarar'an saçları
kem şiirlerin bitmişti sonbaharı
ve zorunsuz alışkanlığı anlattım kendime

söyle sen de !
vuslatın litera'türüne
yollar uzamında kolların tutsaklığını
çareli söylem kırıklarıyla
sarıldığın yasakları..

inan
ölümsüzdü ölümler
yaratılmış sanal mezarlar cennetinde bahar
şeamet sözleriyse
dehşet kapısından kaçtılar bilinmeze

ruhumu mutasyon durağında bıraktım
rüyalarımı düşünüyorum
bir'az kabusçu korkular veya hayatın birine tutamak çizmek - iyi midir ?!
bana ait değil kimlikler ve analiz ve tespit ve meraklar

üstadım ; virüsün varlığıyla yok olması denklemini
sual usumun perdesi ardından kimselere soralım
ve her mısranın sorumlusu ben olayım
ve talebimden vurun beni
ve inanın
tüm şiirler gerçektir
ve tedavisi yoktur
imlâ hatasının/

ve korkun
korkmayın !
ve yine korkun

-azgın dalgalar denizden de aşıyor aklın serveti dilleri tarumara-

kimsesiz ve sessiz Dünya !
yoksula göre
batsan ne batmasan ne-