Bir Virüs Masal Şiiri - Adnan Deniz

Zamanın birinde dünyada çok garip şeyler oluyormuş. Nerden geldiği bilinmeyen bir mikrop insanları zar ağlatıyormuş. Öyle bir mikropmuş ki bu, tuttuğunu hasta ediyor yatak yorgan yatırıyor, tuttuğunun nefesini kesiyormuş.
İnsanlar bir hoş olmuş, çaresiz, perişan bir şekilde yaşıyor, velakin kimse kimseyi göremiyormuş. Hep uzaktan bakar olmuşlar insanlar birbirlerine, uzaktan düğünlere hayırlı olsun diyorlar, uzaktan taziyeler diliyorlarmış.
Kimse kimsenin öldüğünden ya da evlendiğinden hiç haberleri olmuyormuş, Hiç kimse hiç bir şeye şaşırmıyor. Bu zaman da herkes her şeyi olağan görüyormuş. Herkes birbirinden korkuyor, hiç kimse birbirine yaklaşamıyormuş.
Sonunda insanlar hasta olmuşlar, üstelik bir de işsiz kalmasınlar mı? Açlık başlamış insanlarda. İşe güce gidemez olmuşlar insanlar, buldukları ile yetinmeye çalışıyorlarmış. Mikroplar ise dalga geçer gibi yayıldıkça yayılıyor, insanlara hava atıyorlarmış. Birde isim koymuşlar kendilerine güya koronavirüs ’üz diye saçmalıyorlarmış.
Toplaşmışlar bilim insanları, nasıl yeneceğiz bu mikrobu diyorlarmış. Uzun uzun düşünmüşler, hem de nasıl bir iş bu diye? Minnacık bu mikrobu mutlaka yeneceğiz diyorlarmış.
Çalışmışlar bilim insanları, gece gündüz demeden çalışmışlar ve sonunda aşısını bulmuşlar bu pis mikrobun. Mikropsa hala durmuyormuş. Yayıldıkça yayılıyor, yerinde duramıyormuş.
Bir bir aşılanmış insanoğlu. Derin bir nefes almışlar. Mikroplar saldırdıkça onlar, aşılarla korunuyorlarmış. Aşı olmuş dünyanın her yanı, insanların çoğu kurtulmuşlar. Birçoğu patır patır dökülerek ölüyormuş.
Masal bu ya ülkenin birinde bir adam mikropları kökünden kurutacak bir çare bulmuş. Herkes o ülkeye akın akın gider olmuş. Yaptığı ilaçla bu adam bütün mikropları öldürüyor, hiç sağ bırakmıyormuş. Sonunda derin bir nefes almış dünya, bütün insanlık bu pis mikroptan kurtulmuş. Mikrobu bulan adam benim ülkemin insanıymış. Bol bol ilaç satmış ülkemiz, Devletimiz zengin olmuş.
O günden beri ne mikrop kalmış ülkemizde ne de fakirlik. Herkes gülmeye yeniden başlamış. Demiş ki atalarımız bir musibetten ten bir hayır çıkar, işte sonunda bu mikrop işi hayırla sonuçlanmış. Şimdi ülkemiz mikropsuz ve daha güzel yaşıyor, hiç kimse hastalanmıyormuş. Masal bu ya, ne kadar güzel dilek dilerse insanlar, o kadar güzel olurmuş vatanımız.